Uprawnienie urlopowe nabywane w trakcie chorobowego

Warunkiem nabycia uprawnienia do urlopu jest przebywania na zwolnieniu chorobowym, które jest potwierdzone zaświadczeniem wystawionym prze zrejestrowanego lekarza.

UWAGA: Przepis nie wspomina, że ma to być lekarz zarejestrowany w Irlandii. Jednakże przepisy innej ustawy, które wprowadziły od 1 stycznia 2023 płatne chorobowe wymagają przedstawienia zaświadczenia chorobowego od lekarza zarejestrowanego w Irlandii.

W takiej sytuacji udzielenie tak nabytego uprawnienia urlopowego (a więc pójście i przebywanie na urlopie z zachowaniem prawa do wynagrodzenia urlopowego, a nie samo wypłacenie świadczenia urlopowego) powinno nastąpić:

– w tym samym roku urlopowym (zwykle w umowach o pracę jest to rok kalendarzowy, choć może to też być inny okres 12 kolejnych miesięcy np. od 1 marca do 28 lutego kolejnego roku kalendarzowego), lub

– za zgodą pracownika, w okresie pierwszych 6 miesięcy kolejnego roku urlopowego, lub

– w ciągu 15 miesięcy od zakończenia roku urlopowego (w którym uprawnienie nabyto), w sytuacji, gdy udzielenie urlopu, z uwagi na przedłużające się zwolnienie chorobowe (które jednak musi być potwierdzone zwolnieniami lekarskimi) nie było możliwe w okresach opisanych w dwóch powyższych opcjach.

W sytuacji, gdy stosunek pracy ulega zakończeniu (zwolnienie, rozwiązanie stosunku pracy) i uprawnienie urlopowe nie zostało wykorzystane, pracownik ma prawo do otrzymania świadczenia pieniężnego- ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Zakończenie stosunku pracy to więc jedyna sytuacja, kiedy bez pójścia na urlop przysługuje nam związane z nim świadczenie pieniężnie (czyli pozostając w stosunku pracy mamy uprawnienie do urlopu a nie do samego pieniężnego świadczenia urlopowego).

W sytuacji powrotu do pracy po chorobowym, jeżeli pracodawca nie skieruje nas na urlop, możemy złożyć skargę z odpowiedniej ustawy w ciągu 6 miesięcy, od daty, kiedy urlop powinien zostać udzielony. Po tym czasie nasze roszczenie ulegnie przedawnieniu. Warto zasięgnąć porady, gdyż wyliczanie terminów jest nieco skomplikowane, zależne od długości okresu chorobowego, a także z uwagi na fakt, że ustawa definiuje rok urlopowy, jako okres od 1 kwietnia o 31 marca roku następnego.

Należy pamiętać, że to jest skarga o udzielenie urlopu a nie o wypłatę samego świadczenia urlopowego (one też ma zostać wypłacone razem ze skierowaniem na urlop). Sąd ma jednak prawo zasądzić dodatkowo odszkodowanie za złamanie przepisów o prawie do urlopu.

W sytuacji zakończenia stosunku pracy, roszczenie o ekwiwalent pieniędzy z niewykorzystany urlop może przedawnić się bardzo szybko za te najdalsze okresy, jeżeli na chorobowym przebywaliśmy więcej niż dwa lata.